شهاب ۳ یک موشک بالیستیک میان‌برد سوخت مایع تولید ایران است که بر اساس موشک نودونگ طراحی شده‌است. طراحی این موشک به پروژهٔ مشترک موشک‌های بالیستیک ایران و کره شمالی در دهه ۱۹۸۰ باز می‌گردد که موشک دوربرد نودونگ در جریان آن تولید شد. نخستین آزمایش نودونگ که بر اساس طرح کلی خانواده موشک‌های روسی اس‌اس-۱ اسکاد تولید شده بود در دهه ۱۹۹۰ به طور مشترک توسط دو کشور ایران و کره شمالی انجام شد. اما پس از آن این همکاری به پایان رسید و ایران موشک شهاب ۳ را بر اساس نمونه‌های آزمایشی نودونگ-۱ که در سال ۱۹۹۳ دریافت کرده بود طراحی کرد. تمرکز اصلی تحقیقات کره‌ای‌ها در نودونگ و تفاوت اصلی آن با اسکاد ساخت موتوری بزرگ‌تر و پرقدرت‌تر از موتور موشک‌های اسکاد بوده که بتواند قدرت پیشرانه بیشتری را تولید کند. اولین نسخه شهاب۳ در تابستان سال ۲۰۰۳ وارد خدمت رسمی در نیروهای مسلح ایران شد. برد این موشک با کلاهک ۱۲۰۰ کیلویی تا ۱۳۰۰ کیلومتر، با کلاهک ۱ تنی تا ۱۵۰۰ کیلومتر و با کلاهک ۸۰۰ کیلویی تا ۱۷۰۰ کیلومتر اعلام شده‌است